Η επικοινωνία στις μέρες μας έχει επικεντρωθεί στο να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για τη λειτουργική ή μη  ζωή ενός ζευγαριού. Πολλά διαζύγια αποφασίζονται με αυτή την δικαιολογία και από τις δυο πλευρές. Τι εννοούμε όμως, όταν μιλάμε για δυσκολίες στην επικοινωνία και πόσο σίγουρος είναι κάποιος ότι οι δυσκολίες με τον ένα/μία σύντροφο δε θα επαναληφθούν με τον επόμενο//η; Στο άρθρο αυτό θα προσεγγίσουμε την ερωτική επικοινωνία στο ζευγάρι.

Οι άνθρωποι αναπαράγουμε το μοντέλο σχέσης και επικοινωνίας που έχουμε μάθει στην πατρική μας οικογένεια, όπως το πόση φροντίδα έχουμε λάβει, πόσο έλεγχο μας ασκούσαν οι γονείς μας, πόση ασφάλεια νιώθαμε στο οικογενειακό μας περιβάλλον, πόσο φροντίζαμε τους άλλους και κατά ποσό νιώθαμε ότι αγαπηθήκαμε, παραμεληθήκαμε ή και αδικηθήκαμε απο τους οικείους μας. Η μεγάλη μας επιθυμία είναι να βρούμε ένα/μία σύντροφο για να γιατρευτούμε, να θεραπεύσουμε τις πληγές μας, να νιώσουμε όλα τα συναισθήματα αγάπης, φροντίδας, νοιαξίματος που στερηθήκαμε όταν ήμαστε μικροί και “αβοήθητοι”.

Αυτό που ζητάμε από τον άλλο/η είναι η οικειότητα, το άγγιγμα, η αναγνώριση, η αγάπη, το νοιάξιμο και η επαφή. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τα αποκτήσουμε, να “κατακτήσουμε”, να οικειοποιηθούμε ό,τιδήποτε μας είχε λείψει στην παιδική μας , εφηβική ηλικία και να το κρατήσουμε για “πάντα;”.

Το σεξ, η ερωτική επαφή από την άλλη εμπεριέχει την έννοια της απόλαυσης, της ηδονής, της συγκέντρωσης στις αισθήσεις, του παιχνιδιού, της εγωιστικής κατάκτησης του οργασμού και της ωμής πολλές φορές εκτόνωσης. Χωράνε όλα αυτά σε μια σχέση που πασχίζει κάποιος να λάβει αγάπη και αναγνώριση; Χωράνε άραγε σε μια συντροφική σχέση; Χωράει να μιληθούν οι φαντασιώσεις του ζευγαριού; ή οι ατομκές επιθυμίες και πώς διεγείρεται ο καθένας; Θα χαλάσουν οι ισορροπίες, τι θα σκεφτεί ο άλλος /η για την ερωτική συμπεριφορά ή επιθυμία του/της, είναι σκέψεις που τριβελίζουν τους ανθρώπους.

Όλα αυτά κρατιούνται στο σκοτάδι, δε μιλιούνται ποτέ και πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει αυτό, όταν το ζητούμενο είναι η συναισθηματική ασφάλεια και ο φόβος ότι ίσως με αυτό τον τρόπο διακυβεύεται η ύπαρξη της κυριαρχεί.

Αυτό που ζητάμε από τον άλλο/η είναι η οικειότητα, το άγγιγμα, η αναγνώριση, η αγάπη, το νοιάξιμο και η επαφή. Κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τα αποκτήσουμε, να “κατακτήσουμε”, να οικειοποιηθούμε ότιδήποτε μας είχε λείψει στην παιδική μας , εφηβική ηλικία και να το κρατήσουμε για “πάντα;”.

Το σεξ, η ερωτική επαφή από την άλλη εμπεριέχει την έννοια της απόλαυσης, της ηδονής, της συγκέντρωσης στις αισθήσεις, του παιχνιδιού, της εγωιστικής κατάκτησης του οργασμού και της ωμής πολλές φορές εκτόνωσης. Χωράνε όλα αυτά σε μια σχέση που πασχίζει κάποιος να λάβει αγάπη και αναγνώριση; Χωράνε άραγε σε μια συντροφική σχέση; Χωράει να μιληθούν οι φαντασιώσεις του ζευγαριού; ή οι ατομκές επιθυμίες και πώς διεγείρεται ο καθένας; Θα χαλάσουν οι ισορροπίες, τι θα σκεφτεί ο άλλος /η για την ερωτική συμπεριφορα ή επιθυμία του/της, είναι σκέψεις που τριβελίζουν τους ανθρώπους.

Όλα αυτά κρατιούνται στο σκοτάδι, δε μιλιούνται ποτέ και πώς άλλωστε θα μπορούσε να γίνει αυτό, όταν το ζητούμενο είναι η συναισθηματική ασφάλεια και ο φόβος ότι ίσως με αυτό τον τρόπο διακυβεύεται η ύπαρξη της κυριαρχεί.

https://www.iatronet.gr/article/119843/h-erotikh-epikoinonia-sto-zeygari?fbclid=IwAR1eUt6sJl7kv7ki2qC2s5SQpHf9YJr4k87_vaxR4Yofbmo4AE10HQXNSvk