Πρόσφατα παρακολούθησα μια διαδικτυακή συνάντηση για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα, ένας άντρας γύρω στα 30 που προσδιοριζόταν ως polyamorous αναφερόταν στις εμπειρίες του να αποδεχτούν τη σεξουαλικότητά του οι θεραπευτές του και άνθρωποι του περιβάλλοντος του.

Προβληματίστηκα με την απόγνωση του ανθρώπου αυτού να βρει την κατανόηση που αρμόζει στη σεξουλικότητά του και σκέφτηκα ότι αν απλώς είχε πολλαπλές σεξουαλικές σχέσεις που θα ήταν κρυφές ή δε θα μιλιόντουσαν μέσα στη σχέση ή στις σχέσεις του, θα ήταν μια αποδεκτή στάση και συμπεριφορά.

Το σεξ είναι γύρω μας, παντού, σε υπονοούμενα και σε μη υπονοούμενα, στις διαφημίσεις, στα σίριαλ, στις ειδήσεις, στον πόλεμο που αναφέρονται βιασμοί ζωντανών και νεκρών σωμάτων. Το σεξ προκαλεί από αισθησιασμό μέχρι αποτροπιασμό αλλά συνεχίζουμε να μη μιλάμε για αυτό.

Στα ζευγάρια και στους θεραπευόμενους που βλέπουμε τους ρωτάμε και τους ενισχύουμε να μιλάνε για το σεξ αλλά πόσο εύκολο είναι να μιλήσουν για ένα θέμα που είναι τόσης ζωτικής σημασίας και δε μιλιέται εύκολα σε οποιαδήποτε κοινωνική συνθήκη; Πόσο αποδεκτό είναι να μιλιέται το σεξ στα σχολεία, πόσα εργαστήρια γίνονται για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, πέραν του κομματιού της αναπαραγωγικής διαδικασίας.

https://www.psychologynow.gr/arthra-psyxologias/sxeseis/seks/13562-as-mi-milisoume-gia-to-seks.html