Ο πανικός οφείλει το όνομα του στον αρχαίο θεό τον Πάνα, ο οποίος σκορπούσε τον φόβο και τον τρόμο στους ανθρώπους και τα ζώα εξ αιτίας της απροσδόκητης εμφάνισης του.
Οι λεγόμενες κρίσεις πανικού εκδηλώνονται ξαφνικά, μέσα σε λίγα λεπτά, και φτάνουν σε μια κορύφωση μέσα σε 10 λεπτά περίπου. Η διάρκεια των κρίσεων πανικού μπορεί να είναι από μισή μέχρι και μια ώρα ή και πολύ περισσότερο. Συνήθως, το άτομο δεν γνωρίζει ότι η κρίση πανικού είναι μια σωματική εκδήλωση υπερβολικού άγχους, ούτε και γιατί συμβαίνει αφού δεν υπάρχει κάποια πραγματική απειλή.

Συχνά σε κοινωνικές εκδηλώσεις ή παρέες γίνεται νύξη ανάμεσα σε ζευγάρια για το ποιος είναι το “αφεντικό” στη σχέση χάριν αστεϊσμού ή χιούμορ. Πολλές φορές όμως, όντως μπορεί εύκολα να διαφανεί ποιος έχει τον έλεγχο στη σχέση, αν και συχνά θεωρείται δεδομένο και προδιαγεγραμένο ο ένας από τους δυο να έχει ένα μικρό ή έως και μεγάλο προβάδισμα.

Όλοι μιλάμε για ισότητα ή ισοτιμία θεωρητικά, αλλά είναι πολύ εύκολο να πέσουμε στην παγίδα των ρόλων και της δυναμικής της σχέσης που ορίζει την ανισότητα και την ανάγκη κάποιος από τους δυο να ελέγχει τα πράγματα ή τη σχέση περισσότερο. Συχνό φαινόμενο είναι ο ένας να έχει παιδική "ανώριμη" συμπεριφορά και ο άλλος να έχει θέση ενηλίκου-γονιού στη σχέση, ή ο ένας να είναι πιο υποτακτικός και ο άλλος κυριαρχικός ή ακόμα ο ένας να έχει τη θέση του "αδύναμου- αρρώστου" και ο άλλος τη θέση του φροντιστή, ή στις μέρες μας ο ένας να εργάζεται και ο άλλος όχι.

Και ποιος μας αναγκάζει να μπαίνουμε σε τέτοιους ρόλους; Ο σύντροφος μας το ζητάει συνειδητά ή εμείς μπαίνουμε και ενδεχομένως αναζητούμε τους συντρόφους που θα μας βοηθήσουν να αναπαράγουμε το πρότυπο σχέσεων που έχουμε μάθει;